Morgen precies 9 maanden geleden stond ik op Schiphol aan het begin van deze grote reis. 9 maanden die ongelofelijk snel voorbij zijn gevlogen. En met nog maar 4 dagen te gaan krijg ik het toch wel
heel benauwd. Van de ene kant blij om iedereen weer in Nederland te zien, van de andere kant verdrietig om iedereen en mijn leventje hier achter te laten. Ik merk dat het me best zwaar valt en ik
heb dan ook al de nodige traanjes gelaten terwijl ik nog niet eens weg ben. Ik ga alles heel erg missen, de kindjes, de familie, de stad, de leuke reisjes en ga zo maar door. Het voelt hier nu voor
mij heel normaal, alsof ik hier al mijn hele leven woon en alsof dit mijn thuis is. Maar ik ga niet klagen hoor, ik ben zo blij dat ik deze kans heb gehad en met beide handen heb aangegrepen. Het
was iets dat ik voor geen goud had willen missen. Ik heb zoveel geleerd, over mezelf en over het leven. Wat dat betreft ben ik ook een echte Ozzie geworden, als ik dat al niet was, geniet van het
leven voor dat het te laat is. En waar ik eerder nog wel eens een stresskip kon zijn ben ik nu veel te relax geworden. Mij druk maken om iets dat kan ik niet meer haha. Ik heb zoveel mooie en
verschillende plekken gezien. En er is ook nog zoveel dat ik niet heb gezien. Dat wordt bij thuiskomst weer goed sparen want ik wil zowiezo binnen een paar jaar weer terug. Ik kan ook iedereen
aanraden om dit avontuur aan te gaan. Ja, het is moeilijk om weg te gaan voor langere tijd en thuis iedereen en alles achter te laten voor het onbekende maar je krijgt er zoveel moois voor terug
als je je grenzen durft te verleggen. Hier weggaan is nog moeilijker en dat betekend alleen maar dat ik de tijd van mijn leven heb gehad. Een herinnering die ik voor altijd zal koesteren.
Sinds mijn terugkomst van Bali heb ik de meeste weekenden met Lisa gespendeerd. Ze is half april van familie veranderd en woonde vanaf toen in de Sunshine Coast, 130 km bij mij vandaan. Het ene
weekend was ze in Brisbane bij mij en het andere weekend was ik in de Sunshine Coast bij haar, we reisden om de beurt op en neer. We zijn ook nog een weekend gaan kamperen in Rainbowbeach en dat
was echt back to basic maar wel heel gezellig. Lekker bbq'en in het openbaar en veel te veel alcohol drinken zodat we het s'nachts niet koud hadden. We hadden zelfs een kampvuurtje gemaakt, wel met
wat hulp uiteraard aangezien we maar een stelletje amateurs zijn. Een ander weekend had ik een voucher op groupon gekocht om op een boot tour te gaan om walvissen te spotten. Voor de helft van de
prijs, dat is een mooie deal dacht ik. Ik had beter moeten weten....... de boot ging heel ver de zee op en er stond die dag ook nog een sterke wind met golven van 2/3 meter hoog. Mijn zwakke maag
kon dit natuurlijk niet aan en het kotszakje was die 4 lange uren dan ook mijn beste vriend. Een walvis heb ik helaas niet gespot aangezien ik niet meer op mijn benen kon staan. Lichtpuntje is dat
ik ze wel heb gehoord toen er een microfoon in het water werd gehouden. Nooit meer van mijn leven ga ik op een boot zei ik tegen mezelf toen we eindelijk weer aan land kwamen, tot ik me bedacht dat
ik de komende weken nog twee boottripjes gepland had. De week erna ging ik met twee andere au pairs naar Moreton Island, een zandeiland voor de kust van Brisbane. Deze trip was ook geen groot
succes mede door alweer de sterke wind die dag. Op de boot naar het eiland toe natuurlijk weer misselijk maar gelukkig niet zo erg als de week ervoor. Eenmaal op het eiland aangekomen stond er ons
nog een grotere teleurstelling te wachten toen we hoorden dat we geen enkele activiteit konden doen die dag. Blame the weather zeiden ze... ja leuk en daar hadden we wel mooi 150 dollar voor
betaald. Na veel telefoontjes hebben we nog kunnen regelen dat we een groot deel van ons geld terug kregen gelukkig.
Mijn enerlaatste weekend stond me nog één grote trip te wachten, The Whitsundays. Dit was het laatste reisje om van mijn to-do list af te strepen en ik had er ontzettend veel zin in. Een verschil
met de andere tripjes was dat dit mijn eerste tripje alleen was. Al die andere reisjes had ik met vriendinnen gedaan. Maar dit keer was iedereen al naar huis of ze hadden the whitsundays al
gezien. Ik wist dat ik spijt ging krijgen als ik niet zou gaan dus ik heb meteen mijn tripje geboekt. In het begin best even raar en onwennig maar je maakt zo snel nieuwe contacten. Het fijne is
ook dat je kan doen en laten wat je wil, je hoeft met niemand rekening te houden. De eerste dag in Airlie beach heb ik eerst lekker aan de lagoon gelegen en s'avonds stond ik met een hele groep
backpackers te feesten in een club. De volgende dag stond een dagtour naar de whitsunday eilanden gepland. Eenmaal op de boot zat deze vol met Nederlanders, erg gezellig dus! We gingen eerst
snorkelen want bij de whitsunday eilanden begint the Great Barrier Reef. En ik moet zeggen dat het koraal hier nog vele malen mooier was dan in Cairns, ik keek mijn ogen uit. Ik zag vissen in
alle kleuren van de regenboog. Na het snorkelen was het nog een uurtje varen naar Whitehaven beach. Dit strand staat in de top 10 mooiste stranden ter wereld en op nummertje 1 mooiste strand in
Australië. En het was ook echt een paradijs. Hagelwit zand, superblauwe zee, en zodra de zon scheen was het natuurlijk op zn mooist. Rond lunchtijd gingen we bbq'en op whitehaven beach,
jammieeee! Het was wel uitkijken voor de mega leguanen die daar rondliepen en het eten van ons probeerden te pikken. We kregen nog even de tijd om aan ons bruine kleurtje te werken (jaaa hartje
winter, 28 graden, in Australië kan het allemaal) voordat we weer op de boot moesten naar onze laatste maar mooiste stop: Hill Inlet Lookout of ook wel 50 shades of blue genoemd. Ik vond het
adembenemend mooi en had er even geen woorden voor. Ik denk dat dit toch wel hét hoogtepunt van Australië voor mij was. (Kijk even bij de foto's) Op de terugweg naar Airlie beach hebben we zelfs
nog een walvis gezien. Heb ik toch nog geluk gehad.
De laatste dagen hier zijn nu aangebroken en het wordt ook nog eens heerlijk weer: 26/27 graden. Ook volgende week thuis wordt het warm, lucky me! Er is nu een nieuwe au pair bij ons gearriveerd
die ik deze week al steeds aan het rondleiden ben en die het vanaf maandag van mij overneemt. Toch fijn dat ik dan met een gerust hart kan vertrekken, ik denk dat ze goed voor de kindjes gaat
zorgen :)
Dit was dan mijn super lange laatste blog. Excuses voor eventuele taalfouten, ik ben op het punt dat een verhaal schrijven in het engels me makkelijker afgaat dan in het nederlands qua
grammatica. Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van mijn verhalen en de leuke berichtjes, het was erg fijn om dit met jullie te kunnen delen. Hopelijk hebben jullie door mijn verhalen en
foto's Australië ook een beetje leren kennen. Tot snel weer in Nederland!
Tijdens het typen van dit blog lig ik lekker op het gras in het zonnetje bij South Bank na mijn eerste rondje hardlopen. Aangezien het nu
winter is en het redelijk is afgekoeld heb ik de motivatie na 7 maanden gevonden om weer te hardlopen. Naast mij liggen nog hier en daar wat mensen te zonnen in bikini, het zullen vast
buitenlanders zijn... De aussie's dragen al de winterjas met Uggs en zouden je voor gek verklaren, denk aan; 21/22/23 graden met een uitschieter naar 26 graden wat mijn hostfamilie "koel"
noemt.
Ik ben alweer bijna een week terug van mijn 3 weken reizen met Dorien naar Melbourne en Bali. 1 mei stond ik samen met Dorien, haar hostparents en haar hostkindje Mackenzie op het vliegveld van
Brisbane. Dit was een emotioneel moment voor Dorien want ze moest daar aan de gate afscheid nemen van haar hostfamilie. Na flink wat knuffels, kusjes en tranen zijn we snel het vliegtuig ingegaan
en kon ons avontuur gaan beginnen. Bestemming nummer 1; Melbourne, de op Sydney na grootste stad van Australië. Melbourne doet wat Europees aan met haar oude gebouwen en is heel gezellig met de
vele terrasjes, misschien daarom dat dit mijn favoriete stad in Australië is. Elke plek heeft natuurlijk zijn voor en nadelen en zo kan het in Melbourne best wel koud worden, vergelijkbaar met de
nederlandse temperaturen. Maar Melbourne staat bekend om haar 4 seizoenen in 1 dag en dit klopt ook echt. Het ene moment als er ook maar een paar wolken voor de zon komen kan het zo koud worden dat
je een jas vest en sjaal tegelijk nodig hebt, een uur later komt de zon weer tevoorschijn en wordt het zo heet dat je alles weer uittrekt en eigenlijk best wel in je bikini op het strand kan gaan
liggen. Dag 1 hadden we maar een halve dag en hebben we een beetje sightseeing gedaan. Dag 2 stonden weom 7:30al klaar voor ons hostel om opgehaald te worden voor de Great Ocean Road en Grampians
Tour. Onderweg hebben we wilde Koala's, papegaaien en kangoeroe's gespot. We zijn nog naar een regenwoud geweest en als hoogtepunt van de dag hebben we de bekende 12 apostelen gezien, grote
rotsblokken in de zee. Onzettend mooi! Veel meer kan ik hier niet over vertellen, bekijk de foto's en je begrijpt wat ik bedoel. Na een mooie zonsondergang zijn we doorgereden naar National Park
The Grampians waar we bleven overnachten. Ook de volgende ochtend weer vroeg uit de veren om op een mooi uitkijkpunt de zonsopgang te bekijken (ik heb volgens mij in mijn leven nog nooit zoveel
zonsop- en ondergangen gezien als in dit jaar). Daarna door naar de Mackenzie watervallen en als laatste hebben we The Pinnacle wandeling gedaan. Dit was een wandeling van maar 4 km maar wel steeds
bergop en op rotsen klimmen dus eenmaal boven aangekomen waren we doodop. Het was wel echt de moeite waard want we hadden een fantastisch uitzicht! En toen weer 3 uur in de bus terug naar Melbourne
waar we s' avonds uitgeblust aankwamen. De overige 2,5 dagen in Melbourne hebben we gespendeerd aan ronddwalen, street art bekijken, de stranden van Melbourne bezocht en naar St Kilda om met de
zonsondergang de pinguïns te zien, zo schattig.
Op woensdagmiddag was het dan zover, op naar de warmte op naar Bali! Na een 6 uur durende vlucht hebben we ons op het vliegveld al meteen laten oplichten door de eerste beste en duurste taxi naar
Kuta, stom! Het was voor ons allebei de eerste keer in Indonesië en de eerste keer in Azië dus dat was ff een cultuurshock. Wat een verkeer en wat een choas.. Duizenden scootertjes passeren ons en
bedelende kinderen rennen door het verkeer om op de ramen van de auto's te kloppen als het stoplicht op rood staat.Aangekomen in ons hotel
waren we heel blij, weer een fatsoendelijk bed in plaats van die verrotte hostelbedden. Al waren het maar 5 nachten in een hostel.. wat zijn we toch verwend. De eerste 3 dagen zijn we in Kuta
gebleven, een hele drukke en vooral erg toeristische badplaats. Leuk voor een keer maar nooit meer. We hebben gezwommen met dolfijnen wat echt super was om mee te maken en twee tempels bezocht.
Daarna zijn we doorgereisd naar Ubud wat in het midden ligt van Bali en iets rustiger is, maar ook nog vrij toeristisch. Op dag 1 hebben we een bezoek gebracht aan het apenpark, en dat was geen
succes. Binnen 5 minuten stonden we weer met trillende handjes buiten. We waren allebei schijtbang van die apen, een aap kwam op dorien afgerend, sprong op haar en trok het flesje water uit haar
handen waarna ze begon te huilen, hahah sorry Dorien maar achteraf is het zo grappig! S'avonds zijn we nog naar een traditionele Balinese dansshow geweest. De volgende dag hadden we een prive
taxichauffeur geboekt die ons wat dingen in de omgeving ging laten zien zoals een watertempel, vulkaan, koffieplantage en als laatste de rijstvelden. Ook de dag erna hadden we een prive
taxichauffeur die met ons naar het noorden van Bali ging, dit vond ik nog het mooiste gedeelte, amper toeristen en mooie natuur. En toen was het alweer tijd om naar de Gili Eilanden te gaan. 1,5
uur varen vanaf Bali en 10 minuutjes vanaf Lombok. Ook hier weer een angstmomentje omdat Dorien claustrofobisch is en ik heel snel zeeziek maar met de nodige voorbereidingen viel het enigzins mee.
Wij gingen naar Gili Trawangan, het grootste eiland van de drie. Daar aangekomen op de haven van Gili T wat gewoon een strand was, stonden we met onze bagage in het zand. Het moment dat we onze
koffers wel even vervloekte... wie gaat er nu ook rondreizen met een koffer? Ik heb mijn lesje geleerd, volgende keer; Backpack it is! Op dit eiland vind je geen auto's dus onze taxi was een paard
met wagen, heel apart. We hadden hier echt een mooi hotel geboekt en dit waren onze 2 nachten mega luxe!! We hebben hier lekker gefietst, gesnorkeld, gezwommen en genoten van de cocktails. Er hong
een hele relaxte sfeer op dit eiland en de zee was super blauw. Na de Gili's gingen we weer terug naar Bali en zijn we nog 2 nachten in Padang Bai gebleven. Ook hier weer gesnorkeld, mooie vissen
gezien men veel koraal maar ook veel plastic en rotzooi in de zee wat zo jammer is! De laatste 3 nachten nog naar Seminyak gegaan waar we niet heel veel meer hebben gedaan. De laatste dag heb ik
alleen doorgebracht want Dorien was al op weg naar België en ik ging s' avonds pas weer terug naar Australië.
Ook na 5,5 maand geniet ik nog steeds met volle teugen van Australië. Wel heb ik nu eindelijk wat knopen door gehakt wat nog niet zo makkelijk was. Ik, maar ook de andere meiden waren nogal in de
war wat we nu gingen doen na1 mei. En aangezien de tijd dringt moesten we snel een keuze maken; gaan we naar huis, blijven we nog een paar maanden langer, of gaan we toch voor het 2e jaarsvisum
waarvoor je helaas 3 maanden op een boerderij moet werken. Dat laatste mooi niet want hoe leuk ik australie ook vind ik ga zeker geen 3 maanden op een boerderij werken in de middle of nowhere. Oké
ik heb dus een keuze gemaakt: eind april ga ik 3 weken reizen en daarna kom ik terug naar Brisbane waar ik nog een tijdje bij mijn hostfamilie blijf. Het ligt een beetje aan Emirates wanneer ik
terug naar Nederland kom, mijn plan was half augustus maar de wijzigingskosten voor mijn ticket zijn dan ontzettend duur. Ik zal snel meer weten!
Ondertussen vermaak ik me elk weekend prima met mijn 2 favoriete belgische vriendinnetjes. Van weekendjes weg tot filmavondjes tot samen uitstapjes naar de tattooshop (nee niet voor mezelf,
althans, nóg niet hahah). Zo zijn we begin maart naar het future music festival geweest in Brisbane, super vet en groot (en duur) festival. De helft van de DJ's waren natuurlijk nederlands
aangezien wij de beste hebben!! Het weekend daarna zijn we naar Springbrook national park geweest, ook weer erg mooi met watervallen en bergen. Na dit uitje zijn we doorgereden naar Surfers
Paradise voor weer een leuk avondje op stap. Het weekend daarop naar Noosa geweest, een badplaats aan de sunshine coast. Dit was iets minder succesvol aangezien ik een keelonsteking had en de hele
nacht iedereen wakker hield in het hostel met mijn kriebelhoest, bah! Hopelijk mag ik hier nog eens terugkomen.
Op goede vrijdag vertrok ik s'avonds met Lisa naar Cairns. We hadden allebei 4 dagen vrij met pasen en vonden dit een perfecte gelegenheid om eens wat verder op reis te gaan. Cairns is een
stadje/badplaats in North Queensland ongeveer 2000 km van Brisbane. Je vliegt er 2 uur op en bent nog steeds in dezelfde staat, iets waar ik me wel even over verbaasd heb. Toch is het een hele
andere omgeving dan hier in Brisbane. In Cairns heb je een tropisch klimaat wat betekent dat het er dus ontzettend benauwd en heet is, nog meer dan ik hier ben gewend. De zaterdag stonden we om
half 8 al klaar bij de haven om met de boot een tour naar de Great Barrier Reef te maken. The Great Barrier Reef is het allergrootste koraalrif ter wereld (2600 km lang dacht ik?!?!?) en is zelfs
vanuit de ruimte zichtbaar. Vanuit Cairns was het 1,5 uur varen naar onze eerste stop waar we gingen snorkelen. Met een wetsuit aan tegen de kwallen, en een zwemvest omdat we gewoon schijtluizen
zijn sprongen we met onze snorkels in het water. Op dat moment kwam de regen opeens met bakken uit de lucht, gelukkig waren alle wolken 5 minuten later verdwenen en toen zag je hoe blauw het water
was, echt heel mooi! Het eerste wat Lisa zag toen ze in het water sprong was een haai, zij helemaal in paniek en mij roepen maar ik zag natuurlijk weer niks. Het is maar een rifhaai en die doet
niks maar dan nog.. een haai blijft een haai. Het was geweldig om allemaal gekleurde vissen te zien en dat mooie koraal. Helaas hadden we geen fatsoendelijke onderwater camera dus ik kan jullie
niet mee laten genieten. Een troost is dat het er op foto's toch nooit zo mooi uitziet als in het echt. Maar voor wie ooit naar Cairns gaat zeg ik: DOEN, het is helemaal de moeite waard. Paaszondag
stond er weer een andere tour op de planning. Dit keer naar het oudste regenwoud ter wereld: Daintree Rainforest en Cape Tribulation. Het begon al goed s'morgens vroeg na een avondje stappen met de
alcohol nog in ons bloed en geen ontbijt in een overvolle bus. En laten Lisa en ik nu ook allebei nog een zwakke maag hebben zegt die buschauffeur vrolijk "houdt maar een plastic zak of handdoek
klaar want we gaan het komende halfuur over een hele misselijkmakende weg rijden...." We zagen het meteen al niet meer zitten maar met anti-misselijkheid polsbandjes en reispilletjes hebben we ons
er toch doorheen geslagen. De tour was wel leuk maar niet zo geweldig als ik had gedacht. We hebben onderweg ook nog een aboriginal tour gedaan wat wel interessant was en in het regenwoud ging onze
tourgids mieren eten... Nou mij niet gezien! Op het einde gingen we nog een riviercruise doen op de Daintree river waar we krokodillen zouden moeten spotten, helaas niks gezien. Wel jammer maar ja
het kan niet altijd feest zijn he! Onze 3e en laatste dag in Cairns hebben we niet meer gedaan dan gechillt bij de lagoon en gelegen in het park, we waren echt moe van het weekend. Op tijd naar bed
die avond want de volgende morgen vlogen we al om 6 uur terug naar Brisbane waarna ik gelijk weer moest werken, zware dag dus haha! Gelukkig was het allemaal de moeite waard.
1 maart, summer is over..... en dus het begin van de Australische herfst. Maar niks te klagen want het is uiteraard nog steeds heel warm (vandaag nog uitgebreid verbrand in de zon) en de blaadjes
heb ik ook nog niet van de bomen zien vallen. Alle Aussies zeggen; wacht maar tot het winter is dan wordt het pas "koud". Ja hoor dat zal wel maar ik geloof er niks van. Als het echt zo is heb ik
wel dikke pech want dan ga ik nog veel kou lijden met maar 2 lange broeken en 1 vest.
Ik kwam erachter dat ik in mijn andere verhalen niet veel meer over mijn familie en kindjes heb verteld. Nou het gaat allemaal super goed, ik ben nog steeds heel blij met hun en hun ook met mij.
Als ik soms verhalen van andere au pairs hoor vind ik dat ik het toch maar mooi heb getroffen met mijn familie. Ik word ook steeds handiger met de kinderen en de afgelopen maanden trok ik er dan
ook veel met hun op uit. Dan gingen we naar een museum, zwembad, waterpark en soms zelfs naar het shoppingcenter. Als ik daar dan zo loop met de buggy voel ik me een echte mama. Het voordeel is ook
dat iedereen extra aardig tegen je is als je kinderen bij je hebt, mensen laten me altijd voor, lachen naar me en spreken me veel sneller aan om iets te vragen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat
ik zelf al kinderen wil, nog laaaaaaaaang niet.
Begin februari hebben we afscheid genomen van 3 meiden die nu allang weer terug zijn in het koude kikkerlandje. We zijn met z'n alle een weekendje naar Surfers Paradise aan de Gold Coast geweest.
Lekker zonnen, shoppen en stappen. Het weekend erna met 4 au pairs een roadtrip naar Byron Bay gedaan. We hebben we de vuurtoren op Cape Byron bezocht en zijn we op het meest oostelijkste puntje
van het Australische vastenland geweest. We hebben ook nog even gewinkeld daar maar aangezien Byron Bay een echt hippie stadje is waren er ook veel hippie winkels. Het is grappig om mensen te
kijken hier want veel lopen er echt apart bij in van die hele wijde broeken, dreadlocks en op blote voeten alsof je even terug gaat naar de jaren 80. Overal ruik je wiet en alle hippies zijn
knetter stoned, je kan tenminste wel zeggen dat ze van het leven genieten! Op zondag was er ergens op een strand in Byron Bay weer een shark attack, die beesten zitten ook overal. Geen haar op mijn
hoofd die er nog aan denkt om ver te gaan zwemmen in de oceaan. Het lijkt allemaal wel een ver-van-je-bed-show die haaienaanvallen maar ik hoor het de laatste tijd toch erg vaak.
En mijn reisplannen zijn gemaakt yeah! Samen met Dorien vlieg ik1 meinaar Melbourne waar we beginnen met de 2 daagse Great Ocean road and Grampians tour en de overige 3 dagen gaan we de stad zelf
verkennen.Op 6 meivliegen we vanuit Melbourne door naar Indonesië waar we 2 weken vakantie gaan vieren op Bali en nog een paar dagen op de Gili eilanden. De bedoeling is om te gaan rondreizen en
van alles een beetje te doen want Bali heeft veel te bieden. Zo beginnen we in het zuiden waar het toeristisch is en waar je lekker aan het strand kan liggen en uitgaan maar we willen ook zeker
naar het noorden waar het veel rustiger is en we wat cultuur kunnen snuiven.
Ojee... Ik zit al op de helft van mijn Au Pair avontuur en dat betekend dat het tijd wordt om plannen te maken voor na de komende 3 maanden. Mijn ticket naar Amsterdam staat nu nog op 31 mei maar
grote kans dat dit ‘m niet gaat worden. Australië is té leuk, deze kans krijg ik maar een keer in mijn leven en daarbij is er in tegenstelling tot Nederland vrij veel werk in Toerisme te vinden.
Die keuze is dus niet zo moeilijk... maar daarover later meer! Mijn visum loopt ook pas eind oktober af dus ik heb alle tijd.
Vorig weekend ben ik met 5 andere Dutchie au pairs naar Fraser Island geweest. Kwart voor 7 s’morgens stonden we al klaar op het station in Brisbane. We dachten allemaal dat we met een grote bus
zouden gaan maar daar stond dan opeens een 4WD waar we met z'n alle in moesten. We hadden een 3-daagse tour geboekt en moesten onderweg nog 4 mensen ophalen, waarvan nog 2 andere Nederlandse
meiden, en zaten dus in totaal met z'n 10e in een auto. Een lange rit en zeer pijnlijke kont later waren we er dan eindelijk eens. De weg ernaartoe was wel erg mooi en het laatste stuk hebben we
130 km over het strand gereden voordat we bij de ferry aankwamen. Eenmaal op Fraser Island reden we gelijk richting onze camping, want jaaaaa wij gingen kamperen en bah wat was dat afzien!!! Maar
voordat we hier aankwamen hadden we al de eerste Dingo gespot, en wat was hij mager. (Een Dingo is een wilde hond, soort van wolf, die eigenlijk alleen maar in Australië voorkomt. Fraser Island zit
er vol mee, ze zijn erg agressief en vooral als je eten bij je hebt kunnen ze je aanvallen). Er stond dan ook een groot hek om de camping heen zodat er geen Dingo's bij de tent konden, zo'n beest
wil je s'nachts ook niet tegenkomen.... Nadat we onze spullen hadden gedropt gingen we richting Lake Wabby. We moesten wel eerst nog 45 minuten lopen door de zandduinen om er te komen dus we waren
erg blij om lekker af te koelen in het water. In dit meer zaten allemaal van die Dr. Fish visjes die de dode huidcellen van je lichaam opeten, wat een gekriebel was dat! S' avonds hebben we nog
lekker een BBQ gehad en erna maar snel de hete tent in om wat proberen te slapen, dat was trouwens niet echt gelukt.. De volgende dag gingen we alweer vroeg op pad en als eerste zijn we naar het
Maheno Shipwreck geweest, een schip dat hier 110 jaar geleden is gestrand. Er is nog best veel over van het schip maar het is wel voor een groot gedeelte in de zand gezakt. Daarna zijn we de rots
bij Indian Head opgeklommen en vanaf hier was het de bedoeling dat we haaien konden spotten. En ja hoor ik heb voor het eerst in mijn leven een haai in het wild gezien. Natuurlijk wel vanaf een
flinke afstand en hij was ook nog vrij klein. Op Fraser Island kun je dus maar beter niet in de zee zwemmen want het stikt er van de haaien en gevaarlijke roggen. Daarom zijn we maar even lekker
gaan afkoelen in de Champagne pools, soort van natuurlijke bubbelbaden maar wel gewoon met koud water. Na de Champagne pools zijn we naar Eli Creek gereden. Dit leek op een natuurlijke
wildwaterbaan met stroming, we kregen er een heus centerparcs gevoel bij :)! We hebben deze dag afgesloten op het strand onder de sterrenhemel. Nou echt ik heb nog nooit zo'n mooie sterren gezien
als daar. Er is daar natuurlijk helemaal geen licht waardoor je het allemaal veel beter kan zien, we zagen zelfs een soort van melkweg. De laatste dag op Fraser Island zijn we om 5 uur opgestaan om
de zonsopgang te zien. Ook dit was weer een mooi momentje! Nadat we al onze spullen hadden ingepakt zijn we naar een regenwoud gereden en hebben daar een wandeling gemaakt van ongeveer 40 minuten.
Het was er erg benauwd maar wel mooi. Ik schrok wel een beetje toen onze gids vertelde dat de dodelijkste spin in Australië daar ook woont... Gelukkig hebben we het allemaal overleefd. Het was
alweer bijna tijd om terug naar huis te gaan maar niet zonder een bezoekje aan Lake Mackenzie. Als je het mij vraagt is dit echt het hoogtepunt van Fraser Island. Een super super blauw meer met een
super super wit strand (ik overdrijf niet!!). Het zand is zo fijn dat mensen er gouden sieraden mee naartoe nemen om deze hier te polijsten. Die hadden we helaas niet bij ons maar we hebben onszelf
wel even getrakteerd op een fijne scrub behandeling met het zand. Onze lieve gids had speciaal voor ons nog een schildpad gevangen daar die we allemaal even vast mochten houden. En daarna zijn we
weer begonnen aan de lange terugreis naar Brisbane.
Na een tijdje Down Under merk ik toch al heel wat verschillen met Nederland op. Het leek me wel leuk om dit ook even met jullie te delen;
*Je ziet hier bijna niemand roken. Niet zo gek als je bedenkt dat het goedkoopste pakje sigaretten maar liefst 22 dollar kost(!!!) omgerekend in euro's is dat iets van 14 euro.
*Er mag hier absoluut geen alcohol in het openbaar gedronken worden en ze controleren er ook echt streng op. In de supermarkten verkopen ze geen alcohol, daarvoor moet je naar the Bottle shop.
*Het leven begint hier veel vroeger dan in Nederland, het is hier niet raar als je om 6 uur al op je werk verschijnt ( normale kantoorbaan). Ik moet er wel bij zeggen dat het hier absurd vroeg
licht is, in de zomer al rond 4 uur!! Vaak schrik ik dan wakker met de gedachte dat ik me enorm heb verslapen omdat ik om 5 uur al de zon voel branden...
*TV kijken in Australië is ook niet echt een pretje aangezien het veel van de Amerikaanse televisie weg heeft. Echt elke 7 minuten komt er weer reclame en die duurt dan 3/4 minuten, hoe irritant.
*Het is weer bijna februari en alle "back to school" artikelen liggen nu in de winkels. De zomervakantie eindigt volgende week en dan gaan de scholen weer beginnen. Op alle basis- en middelbare
scholen dragen ze trouwens verplicht foeilelijke uniformen.
*Australiërs zijn over het algemeen veel beleefder dan Nederlanders. Ze gebruiken amper scheldwoorden, zeggen overal please bij en iedereen vraagt altijd en overal how are you. Zelfs in een winkel
wordt er sweetie of darling tegen je gezegd door de verkopers. Misschien ben ik daar te nuchter voor maar soms vind ik dat wat nep overkomen.
*Qua eten heb ik hier ook hele nieuwe dingen geprobeerd zoals;
- Avocado chips en Avocado dip, ze eten hier alles met Avocado's zelfs op de Pizza
-Bananenbrood, ben ik aan verslaafd!
-Meat Pie's
-Uiteraard Fish en Chips
-Slurpees (soort van slushpuppie maar dan nog lekkerder)
-Timtam's, beste koekjes ever
-Boost smoothie, nog een verslaving
-Pavlova, taart van merengue en met heel veel fruit Jammie!
-Vegemite broodbeleg, smerigste wat ik ooit heb geprobeerd. Er wordt ook gezegd dat je er mee moet opgegroeid zijn wil je het lekker vinden.
-Kangaroo, misschien alleen de gedachte al maar ik ging echt over mijn nek...
-Binnenkort ga ik een keertje haai uitproberen, dat is hier heel normaal als avondeten
PS: voor degene zonder Facebook heb ik op deze site wat foto’s geplaatst. Zo krijgen jullie toch een beetje een beeld van Australië en mijn verhalen.
Het is alweer een tijdje geleden, I know. De reden hiervan is dat ik al aardig gewend ben aan het dagelijkse leven hier ik voor mijn gevoel ook minder spannende dingen te vertellen heb. Ik begin
inmiddels de wegen te herkennen in deze grote stad, ga australische afkortingen gebruiken en soms betrap ik mezelf er al op dat ik in het engels denk. Nu alleen nog dat leuke accentje en dan ben ik
een echte ozzie!
Ik zal beginnen met het surfcamp wat alweer 3,5 week geleden is.
Dit was in spot X (woolgoolga, new south wales) en vanuit Brisbane 8 uur in de greyhound bus. We hadden totaal niet verwacht dat het zo ver rijden zou zijn dus dat viel wel een beetje tegen. Ook
het weer zat dat weekend niet echt mee, het heeft de hele zaterdag en halve zondag geregend. Voor het surfen zelf maakt dat natuurlijk allemaal niet uit maar we hadden stiekem gehoopt dat we ook
lekker konden bij bruinen op het strand. Gelukkig hebben we dat diezondag middagnog een paar uurtjes kunnen doen. We kregen 3 surflessen van elk 2 uur lang. Als eerste gaven de surfleraren ons wat
theoretische informatie en erna gingen we op het strand oefenen. En toen was het tijd voor het echte werk.... Nou ik moet zeggen dat het surfen mij boven verwachting best goed afging. Ik dacht dus
dat het me al nooit zou gaan lukken om uberhaupt op die plank te kunnen staan. Maar meteen de eerste les stond ik dus al een aantal keer op de plank. De 2e les ging wel wat minder, het regende op
dat moment erg hard waardoor de golven super hoog werden. De volgende dag hadden we ook vet veel spierpijn in onze armen van al dat gesjouw met de surfplank. Maar surfen is zeker weten erg gaaf en
binnenkort willen we een surfplank gaan huren in Byron Bay of Surfers Paradise om daar lekker zelf te gaan surfen. Misschien kunnen we over een tijdje wel de echte "queen waves" pakken :-)
De week voor kerst waren er in Brisbane allemaal kerstactiviteiten. Bij South Bank was een kerstmarkt met een kerstkoor en savonds kon je vanaf het strand of in het water een kerstfilm kijken. Echt
heel apart met 35 graden....
Op kerstavond zijn we naar de sunshine coast gereden voor 5 dagen waar we bij familie kerst gingen vieren. Zoals alles is kerst ook heel relaxed hier, lekker bbq'en met plastic bordjes en bekertjes
en iedereen eet gewoon wanneer die zin heeft. Het was dus niet zo dat iedereen ff gezellig op elkaar wacht of allemaal chic gedoe met culinaire hoogstandjes en kaarsen enz. En eigenlijk vond ik dit
ook wel prima zo! We waren met een stuk of 13 mensen en iedereen bleef ook slapen dus het was een drukke boel.
Kerstmorgen werd ikom 5 uursmorgens wakker gemaakt door de kinderen en er werden meteen al wat cadeaus geopend.. Vermoeiend zo vroeg pfff haha. Helaas eindigde die ochtend wat minder leuk want de
opa bleek die nacht een beroerte te hebben gekregen en werd met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
De helft van de familie bracht daar kerstmis door terwijl wij thuis met de andere helft maar de 1000e cadeaus die onder de kerstboom lagen gingen openen. Schijnbaar gaat iedereen hier helemaal los
met cadeau's kopen voor elkaar en ik mag dus zeker ook niet klagen met alles wat ik heb gekregen. Ik wist ook niet dat ik van iedereen cadeau's ging krijgen dus ik had alleen wat voor mijn eigen
hostfamilie gekocht oepsie....
Op 29 december samen met Mijke vertrokken naar Sydney. Het was mooi weer dus met de landing in Sydney konden we de hele stad zien, echt prachtig! Nog geen 45 minuten later stonden we al midden in
de stad en als eerste zijn we natuurlijk naar het operahouse en de harbourbridge gegaan waar we 10.000 fotos hebben gemaakt. Op dat moment voelde het gewoon een beetje onwerkelijk dat we er echt
waren. Sydney is heeeeel groot en erg mooi maar toch anders dan een europese stad. Het lijkt net of je in China bent want 9 van de 10 mensen op straat is Chinees en die mensen kunnen af en toe toch
vervelend zijn... overal voorkruipen en duwen.
Dag 2 hebben we de trein naar the Blue Mountains gepakt waar we met Laura (uit Linne) hadden afgesproken. Samen met haar Australische vriend en de broer daarvan hebben we de hele dag vanalles in
the Blue Mountains gezien. Het was echt ideaal want hun zijn locals en weten precies de mooiste en niet al te toeristische plekjes te vinden. Natuurlijk zijn we ook nog even langs de bekende "three
sisters" gegaan maar het was hier zo druk dat je nog amper een foto kon maken. We zijn de dag geeindigd op de sunset rock met een biertje waar we de zonsondergang gingen kijken, echt geweldig. Ik
was echt heel erg onder de indruk van de blue mountains, zo mooi! Dat was dus echt een top dag!
De volgende dag was het alweer 31 december, de belangrijkste dag in Sydney. 10 uur smorgens zaten we al klaar in het Kirribirri park op een plek met een geweldig uitzicht: de harbourbridge, de
skyline én het operahouse. Samen met valerie (au pair uit Brisbane), haar neef en nog wat nederlandse backpackers hebben we hier 14 uur gewacht op het vuurwerk. Het was lang maar we hadden eten en
drinken bij ons en het was erg gezellig met iedereen dus er hong een leuke sfeer. In tegenstelling tot de weersvoorspellingen scheen de zon volop en was het bloedheet. We waren hier niet op
voorbereid en zijn flink verbrand... Les nummer 1 in Australië: neem altijd maar dan ook altijd een pet mee, zonnebrandcreme en water. Maar eigenlijk kun je blijven smeren met factor 50, het helpt
toch niet echt want de zon is gewoon te fel. Tegen de avond werd het heel druk in het park en kon je geen kant meer op, wat mensen niet al over hebben voor het vuurwerk. Maar ik moet toegeven dat
het momentom 12 uurecht een kippenvel moment was... Misschien hebben jullie mijn filmpje op facebook gezien, nou dat was nog maar het begin van een super vette vuurwerkshow. Het wachten was
helemaal de moeite waard en eigenlijk was dit de beste jaarswisseling in mijn leven, iets wat ik nooit had willen missen.
De eerste dag van 2015 hebben we doorgebracht op het beroemde Bondi Beach. En wat was het druk daar die dag, ik denk dat iedereen in Sydney het plan had om daar naartoe te gaan.Om 12:00stond er een
nieuwjaarsduik voor de nederlanders gepland. Het was heel erg grappig want sommige renden zelfs met unox mutsen het water in. Het water was eigenlijk nog best wel koud... Toch ben ik blij dat ik
het hier heb gedaan en niet in ons koude kikkerlandje.
Ik mag weer terug kijken op een geweldige maand December. Ook voor Januari staan de weekenden weer volgepland; met als hoogtepunt Fraser Island over 2 weken!
Ik kan niet geloven dat ik nu alweer een maand hier ben.
De tijd vliegt echt voorbij, het gaat gewoon veeeeeel te snel.
Er is ook zoveel te zien en te doen hier. Ik heb nu al het gevoel dat ik na deze 6/7 maanden nog lang niet klaar ben met Australië...
Vorige week zaterdag met Mijke naar het Lone Pine Koala Sanctuary geweest.Dit
is het grootste koala park ter wereld en er zitten ook alleen maar australische dieren zoals; de platypus, walibi's en de tassie devil. We zijn op de foto geweest met een koala, hebben de
kangaroo's uit onze handen laten eten en nog allemaal andere beesten gezien. Het was een bloedhete dag maar zeker de moeite waard. Die middag zijn we ook nog gaan chillen bij South Bank, dit is
echt mijn favoriete plekje in Brisbane. Daarna zijn we naar ons hostel gegaan waar we ons klaar hebben gemaakt voor een avond stappen. Het is goedkoper om een nachtje in een hostel te slapen dan
een taxi terug naar huis te betalen. Bovendien is het ook nog veel leuker, ongelofelijk hoe snel je nieuwe mensen leert kennen en hoe relaxed iedereen is. De meeste clubs liggen in The Valley, het
uitgaansgebied van Brisbane. Maar om een of andere reden vonden we de sfeer hier niet zo leuk. En het is ook nog eens belachelijk duur, voor een shotje betaal je al snel 10 dollar (say whatttt?!?).
Dus zijn we naar de Down Under bar gegaan, dé kroeg voor backpackers. Buiten dat het hier veel goedkoper is was de sfeer ook veel leuker, zeker voor herhaling vatbaar!
Afgelopen weekend met de familie naar Coochiemudlo geweest.
Dit is een mini eilandje voor de kust en hier hebben de opa en oma een vakantiehuisje. Het is maar 10 minuten varen vanaf het vaste land met de ferry maar als je op het eiland bent lijkt het alsof
je ergens midden in de oceaan zit, zo stil. We hebben eigenlijk het hele weekend gechillt, op het strand gelegen en lekker uitgerust van het oh zo zware au pair leven :)
Op zondag was er een soort van hippie marktje en ook de kerstman kwam nog even langs in zijn dikke pak met 30 graden, maar wel op de teenslippers..
Gister ben ik naar Stradbroke Island geweest.
Het was hier heel mooi, echt wel hét hoogtepunt van wat ik tot nu toe hier gedaan heb. Toen we op het strand zaten zagen we zelfs nog dolfijnen boven de golven uit springen. Straddie is een soort
van Fraser Island in het "klein" (Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld). En wat doe je als je op een zand eiland bent? Juist, Sandboarden. Hier noemen ze het trouwens Snowboarden
Queensland Style. Net zoals ik met snowboarden geen held ben had ik voor Sandboarden ook niet echt talent, al was het wel een stuk makkelijker. Kunnen we dat ook weer van de to do list afstrepen,
been there done that!
Mijn werkdagen zijn voor jullie niet zo spannend denk ik. Maandag en Donderdag pas ik alleen op Zoe. We spelen in de zandbak, lezen boekjes of gaan op haar fietsje naar het speeltuintje om de hoek.
Ik heb ook uitgevonden dat ze het helemaal geweldig vind als ik nederlandse kinderliedjes voor haar zing. Dus zoek ik op youtube alle liedjes die ik van vroeger ken voor haar op en zingen maar!
Elke keer is het: more, more, more en zo zijn we dan al snel een uur verder. Op Dinsdag pas ik op beide kinderen en dat is dus wel een slopende dag. Ik probeer dan zo creatief mogelijk te zijn om
allerlei leuke activiteiten te verzinnen want zodra ze niks te doen hebben gaan ze mij of elkaar vervelen en dat moeten we niet hebben.
Afgelopen donderdag was ik met Zoe alleen thuis toen er opeens een wel erg donkere lucht aankwam. Snel heb ik alle ramen dichtgedaan en nog geen minuut later vielen er hagelstenen zo groot als
pingpong ballen uit de lucht... Belde mijn hostmom me schreewend op dat haar auto van alle kanten werd geraakt, ze stond namelijk in de file, en dat wij snel naar beneden moesten gaan om te
schuilen voor als de hagelstenen hier door de ramen kwamen. Nou dat is gelukkig niet gebeurd maar haar auto is wel helemaal naar de filistijnen. Later die avond zag ik op het nieuws dat in het
winkelcentrum in de stad het glazen dak naar beneden was gekomen.... Scary dus!!
Helaas heb ik ook het surfweekend moeten cancellen waar ik deze vrijdag naartoe zou gaan. We zagen de weersvoorspellingen en het gaat flink onweren en regenen dit weekend, niet ideaal surf weer
dus. Maar no worries we kunnen nu een weekend later gaan. Fingers crossed voor mooi surf weer dát weekend!
En ohja 29 december t/m 3 Januari ga ik naar Sydney!!!
Een super leuk vooruitzicht en geweldig begin om 2015 te starten lijkt me, ik heb namelijk altijd al gezegd dat ik graag een keertje nieuw jaar wilde vieren in Sydney.
Het was bijna onmogelijk om nog een hostel of hotel te vinden want in deze periode is alles volgeboekt. Maar na lang zoeken is het ons toch nog gelukt om iets betaalbaars te vinden.
Ik ben inmiddels al 2 weken hier en begin nu langzaam een beetje te wennen aan the aussie way of life!
De eerste week was redelijk zwaar.
Alles is nieuw.. En je hebt er opeens twee hyper actieve kindjes bij.
Dit in combinatie met de jetlag vielen mijn ogen elke dagom 19:00 uural dicht, maar ik dwong mezelf om pasom 21:00te gaan slapen.
Mijm hostmom had de eerste week vrij genomen van werk om mij goed in te kunnen werken.
En jup de kindjes kunnen echt terroristjes zijn, maar wel hele lieve terroristjes :)
Olly is 3,5 en echt super slim. Laatst ging hij voor mij het hele australische volkslied zingen, ik stond echt perplex en schaamde me dood
toen ik hem moest vertellen dat ik maar 2 zinnen van het nederlandse volkslied kon zingen haha.
Olly is helemaal gek op alles wat met de ruimte te maken heeft. Hij trekt dan ook vaak zijn astronauten pak aan en samen gaan we dan "op reis
naar demaan"
Zoe is 1,5 en zo schattig! Ze leert elke week nieuwe woordjes en kon vanaf dag 2 mijn naam al zeggen. ( laten we het maar niet over de uitspraak hebben..)
De leukste momenten van de dag zijn bij Zoe; ontbijt lunch en avondeten.
We zingen zelfs om haar aan het eten te krijgen maar vaak vliegt het eten alleen maar door de kamer.
Mijn hostparents hebben voor mij een auto gekocht!
Het links rijden is toch best raar maar begint langzaam te wennen.
Niet alleen het stuur, maar ook de spiegels, knipperlichten en ruitenwissers zitten aan de andere kant wat nogal voor verwarring zorgt.
En ook bij rotondes moet ik goed opletten dat ik ze niet perongeluk rechts neem.
Hij is klein en een automaat dus helemaal perfect. Geen gedoe met hellingtrekken op die grote heuvels hier dus :).
Op woensdag,vrijdag middagen de weekenden ben ik vrij. Deze dagen wil ik benutten om zoveel mogelijk dingen te zien hier in de buurt.
Ik ben een aantal keer gaan lunchen met Lisanne (nederlandse au pair) die hier in de buurt woont, we zijn op stap geweest in Brisbane city en naar de bios.
Ik heb ook al gefietst hier, wat trouwens niet echt een succes was.
Aussie is niet echt een fiets-vriendelijk land haha.
Hoge heuvels, geen fietspaden, links fietsen op een mountainbike en verplicht een helm op en ik was ook nog verdwaald. Dat was me dus het avontuurtje wel.
Vorige week zaterdag met een Oostenrijkse au pair naar South Bank geweest, dit is een nagemaakt strandje midden in de stad, erg leuk!
Ze hebben South Bank gemaakt zodat mensen niet in de rivier gaan zwemmen aangezien hier haaien inzitten.... ja echt waar!
Afgelopen weekend stond Brisbane in het teken van de G20, veel wereldleiders kwamen hier bij elkaar om te vergaderen.
De meeste inwoners ontvluchtten de stad aangezien deze compleet afgesloten was, en dus deden wij dat ook.
Gistermorgen zijn we richting de Sunshine Coast gereden waar een oom van de kinderen woont.
Groot huis, op een heuvel en mét een zwembad, wat we zeker wel konden gebruiken want vanmiddag om 2 uur was het maar liefst 44 (!!!!) graden.
Op dat moment wil je alleen nog maar in het water zitten of binnen met de airco aan.
Vanmorgen zijn we ook nog op het strand geweest.
Hier heb ik van die oom een lesje bodysurfen gekregen. ( je gaat eigenlijk gewoon liggen op een kleine surfplank en op het juiste moment laat je je met de golf meegaan).
Dit is alvast een goed begin want over 3 weken ga ik met Mijke op surfcamp en dan gaan we echt leren surfen op nog hogere golven, SPANNEND!!
