When moments turn into memories

Morgen precies 9 maanden geleden stond ik op Schiphol aan het begin van deze grote reis. 9 maanden die ongelofelijk snel voorbij zijn gevlogen. En met nog maar 4 dagen te gaan krijg ik het toch wel heel benauwd. Van de ene kant blij om iedereen weer in Nederland te zien, van de andere kant verdrietig om iedereen en mijn leventje hier achter te laten. Ik merk dat het me best zwaar valt en ik heb dan ook al de nodige traanjes gelaten terwijl ik nog niet eens weg ben. Ik ga alles heel erg missen, de kindjes, de familie, de stad, de leuke reisjes en ga zo maar door. Het voelt hier nu voor mij heel normaal, alsof ik hier al mijn hele leven woon en alsof dit mijn thuis is. Maar ik ga niet klagen hoor, ik ben zo blij dat ik deze kans heb gehad en met beide handen heb aangegrepen. Het was iets dat ik voor geen goud had willen missen. Ik heb zoveel geleerd, over mezelf en over het leven. Wat dat betreft ben ik ook een echte Ozzie geworden, als ik dat al niet was, geniet van het leven voor dat het te laat is. En waar ik eerder nog wel eens een stresskip kon zijn ben ik nu veel te relax geworden. Mij druk maken om iets dat kan ik niet meer haha. Ik heb zoveel mooie en verschillende plekken gezien. En er is ook nog zoveel dat ik niet heb gezien. Dat wordt bij thuiskomst weer goed sparen want ik wil zowiezo binnen een paar jaar weer terug. Ik kan ook iedereen aanraden om dit avontuur aan te gaan. Ja, het is moeilijk om weg te gaan voor langere tijd en thuis iedereen en alles achter te laten voor het onbekende maar je krijgt er zoveel moois voor terug als je je grenzen durft te verleggen. Hier weggaan is nog moeilijker en dat betekend alleen maar dat ik de tijd van mijn leven heb gehad. Een herinnering die ik voor altijd zal koesteren.
Sinds mijn terugkomst van Bali heb ik de meeste weekenden met Lisa gespendeerd. Ze is half april van familie veranderd en woonde vanaf toen in de Sunshine Coast, 130 km bij mij vandaan. Het ene weekend was ze in Brisbane bij mij en het andere weekend was ik in de Sunshine Coast bij haar, we reisden om de beurt op en neer. We zijn ook nog een weekend gaan kamperen in Rainbowbeach en dat was echt back to basic maar wel heel gezellig. Lekker bbq'en in het openbaar en veel te veel alcohol drinken zodat we het s'nachts niet koud hadden. We hadden zelfs een kampvuurtje gemaakt, wel met wat hulp uiteraard aangezien we maar een stelletje amateurs zijn. Een ander weekend had ik een voucher op groupon gekocht om op een boot tour te gaan om walvissen te spotten. Voor de helft van de prijs, dat is een mooie deal dacht ik. Ik had beter moeten weten....... de boot ging heel ver de zee op en er stond die dag ook nog een sterke wind met golven van 2/3 meter hoog. Mijn zwakke maag kon dit natuurlijk niet aan en het kotszakje was die 4 lange uren dan ook mijn beste vriend. Een walvis heb ik helaas niet gespot aangezien ik niet meer op mijn benen kon staan. Lichtpuntje is dat ik ze wel heb gehoord toen er een microfoon in het water werd gehouden. Nooit meer van mijn leven ga ik op een boot zei ik tegen mezelf toen we eindelijk weer aan land kwamen, tot ik me bedacht dat ik de komende weken nog twee boottripjes gepland had. De week erna ging ik met twee andere au pairs naar Moreton Island, een zandeiland voor de kust van Brisbane. Deze trip was ook geen groot succes mede door alweer de sterke wind die dag. Op de boot naar het eiland toe natuurlijk weer misselijk maar gelukkig niet zo erg als de week ervoor. Eenmaal op het eiland aangekomen stond er ons nog een grotere teleurstelling te wachten toen we hoorden dat we geen enkele activiteit konden doen die dag. Blame the weather zeiden ze... ja leuk en daar hadden we wel mooi 150 dollar voor betaald. Na veel telefoontjes hebben we nog kunnen regelen dat we een groot deel van ons geld terug kregen gelukkig.
Mijn enerlaatste weekend stond me nog één grote trip te wachten, The Whitsundays. Dit was het laatste reisje om van mijn to-do list af te strepen en ik had er ontzettend veel zin in. Een verschil met de andere tripjes was dat dit mijn eerste tripje alleen was. Al die andere reisjes had ik met vriendinnen gedaan. Maar dit keer was iedereen al naar huis of ze hadden the whitsundays al gezien. Ik wist dat ik spijt ging krijgen als ik niet zou gaan dus ik heb meteen mijn tripje geboekt. In het begin best even raar en onwennig maar je maakt zo snel nieuwe contacten. Het fijne is ook dat je kan doen en laten wat je wil, je hoeft met niemand rekening te houden. De eerste dag in Airlie beach heb ik eerst lekker aan de lagoon gelegen en s'avonds stond ik met een hele groep backpackers te feesten in een club. De volgende dag stond een dagtour naar de whitsunday eilanden gepland. Eenmaal op de boot zat deze vol met Nederlanders, erg gezellig dus! We gingen eerst snorkelen want bij de whitsunday eilanden begint the Great Barrier Reef. En ik moet zeggen dat het koraal hier nog vele malen mooier was dan in Cairns, ik keek mijn ogen uit. Ik zag vissen in alle kleuren van de regenboog. Na het snorkelen was het nog een uurtje varen naar Whitehaven beach. Dit strand staat in de top 10 mooiste stranden ter wereld en op nummertje 1 mooiste strand in Australië. En het was ook echt een paradijs. Hagelwit zand, superblauwe zee, en zodra de zon scheen was het natuurlijk op zn mooist. Rond lunchtijd gingen we bbq'en op whitehaven beach, jammieeee! Het was wel uitkijken voor de mega leguanen die daar rondliepen en het eten van ons probeerden te pikken. We kregen nog even de tijd om aan ons bruine kleurtje te werken (jaaa hartje winter, 28 graden, in Australië kan het allemaal) voordat we weer op de boot moesten naar onze laatste maar mooiste stop: Hill Inlet Lookout of ook wel 50 shades of blue genoemd. Ik vond het adembenemend mooi en had er even geen woorden voor. Ik denk dat dit toch wel hét hoogtepunt van Australië voor mij was. (Kijk even bij de foto's) Op de terugweg naar Airlie beach hebben we zelfs nog een walvis gezien. Heb ik toch nog geluk gehad.
De laatste dagen hier zijn nu aangebroken en het wordt ook nog eens heerlijk weer: 26/27 graden. Ook volgende week thuis wordt het warm, lucky me! Er is nu een nieuwe au pair bij ons gearriveerd die ik deze week al steeds aan het rondleiden ben en die het vanaf maandag van mij overneemt. Toch fijn dat ik dan met een gerust hart kan vertrekken, ik denk dat ze goed voor de kindjes gaat zorgen :)
Dit was dan mijn super lange laatste blog. Excuses voor eventuele taalfouten, ik ben op het punt dat een verhaal schrijven in het engels me makkelijker afgaat dan in het nederlands qua grammatica. Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van mijn verhalen en de leuke berichtjes, het was erg fijn om dit met jullie te kunnen delen. Hopelijk hebben jullie door mijn verhalen en foto's Australië ook een beetje leren kennen. Tot snel weer in Nederland!
Liefs,
Anka

Reacties

Reacties

Michel en Marjo

onze reactie van 29 juli hoort natuurlijk bij het laatste verhaal

Doug Cox

Anka, you express yourself so well. Even through the patchy translation, your feelings are beautifully expressed.
You'll be leaving behind many friends, and positive memories. You'll always be welcome at our house!
Keep writing, please.

Oom Har en tante Mia,

Anka, wij zijn heel blij met je positieve Australie ervaring,
en we hebben genoten van je geweldige verhalen.
Ook wij vinden het heel fijn om dit te kunnen delen,dus dank je wel hier voor. Blijft ons nog over om je hoe moeilijk het ook is een goede thuisreis toe te wensen,en veel sterkte om weer de draad op te pakken, met zoveel
positieve ervaring moet dat zeker lukken. TOY. TOY. TOY.

Oom Jan en tante Betsy

Anka, aan alles komt een einde. Ook aan het verblijf in
Australie.Maar met de levenservaring die je daar hebt
opgedaan, kun je ook in Nederland best wat bereiken.
Bedankt, dat wij jouw belevenissen met je mochten
delen. Het was geweldig. Welkom in Nederland en ook
in je thuisbasis in Linne. Heel veel succes met alles wat
je onderneemt. Groeten uit Melick

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active